• Herkomst is Frankrijk en Italië.
  
  
• Wordt tot 20 mm lang
  
  
• Voorkeurstemperatuur 21-24 gr. C.
  
  
• Deze redelijk grote Armadillidium soort mag je redelijk  vochtig houden. Altijd vochtig sphagnum aan een kant plaatsen en zo nu en dan ook sproeien aan de andere kant. Ik sproei zelf  1 x in de week een klein beetje op de bladeren in het droge deel.

Echter... begin maart 2021 heb ik de dieren verhuisd naar een "gesloten bak" van 40 x 30 x 20 cm. Ze zaten in een van de lades van 60 x 54 cm bodemoppervlakte. Dit was nodig i.v.m. het bestrijden van een enorme varenrouwmuggen plaag in al mijn lades (zie Blog). Ik heb toen een stuk of 20 volwassen dieren en een vijftigtal jongen van 3-4 mm.
Na enkele maanden moest ik constateren dan de kleintjes het niet overleefd hebben. De volwassen dieren gaven geen problemen.
Gelukkig hebben ze de voortplanting weer opgestart en zijn er weer jongen geboren.

Er is ook een variant van de soort.  Deze wordt Armadillidium gestroi "Zinger" genoemd. Zinger schijnt de naam van de persoon te zijn die deze variant voor het eerst heeft geïsoleerd.
I.p.v. gele vlekken heeft deze variant witte vlekken. Tevens lijkt het zwart van de "gewone" A. gestroi bij deze variant iets meer roodbruin. En hij schijnt ook iets kleiner te zijn. Of dat laatste klopt weet ik niet. De tijd zal het leren. Ik heb namelijk een groepje "Zingers" cadeau gekregen van Nicki van Isopodworld. Nicki is een Deense kweker. Zijn website is absoluut een aanrader! En toen ik nog wat "oude" foto's aan het bekijken was van mijn eerste A. gestroi, kwam ik daar ook een paar "Zingers" tegen. Ik ben benieuwd hoe de nakweek van dit groepje "Zingers" er uit zal zien.