Armadillidium versicolor "Slovenia"

 

  • De soort A. versicolor komt voor vanaf het oostelijke deel van de Alpen, via de “Donau landen tot in de Balkanlanden.
    De variëteit “Slovenia” is, zoals de naam al doet vermoeden, afkomstig uit Slovenië.
  • De maximum lengte van deze soort is zo’n 15 mm.
  • De voorkeurstemperatuur ligt tussen de 20 en 25 graden Celsius.
    Ik heb zelf het idee dat ze tamelijk tolerant zijn v.w.b. de omgevingstemperatuur en luchtvochtigheid. Bij mij begonnen ze zich bij 20 gr. C. overdag en 17-18 gr. C. ’s nachts moeiteloos voort te planten. En ook wanneer de bak eens een periode wat droger is, dan zijn ze net zo actief als anders. Je moet maar zo denken: in hun leefgebied kan het vriezen, heel warm zijn, langdurig nat of droog zijn.
  • Deze soort heeft een wat vochtigere leefomgeving nodig. Dus iets vaker sproeien heeft de voorkeur.
    Zorg dat er minimaal een laag bodemsubstraat in je bak ligt van ca. 10 cm. Hierdoor blijft de luchtvochtigheid vanzelf wat hoger wanneer de onderste laag van het substraat wat vochtiger blijft.

De variabiliteit bij deze soort/variëteit is hier goed te zien...

Ik gebruik het door mijzelf samengestelde bodemsubstraat waaraan ik wat tuinkalk heb toegevoegd. Deze diertjes leven in de natuur meestal op een mineralenrijke ondergrond en dat is de reden waarom ik de tuinkalk heb toegevoegd.

In de versicolor bak ligt een laagje beuken- en eikenblad. Hierdoor creëer je een aantal plekken met verschillende luchtvochtigheid hoogtes en tegelijkertijd schuilplaatsen.
Uiteraard ontbreken een paar stukken sepia en een stuk kurkeikschors (om onder te zitten) niet.
Ik houd een vochtigheid gradiënt aan bij deze soort. Aan een kant ligt een flinke pluk vochtig sphagnum en de tegenoverliggende kant is tamelijk droog, bedenkt met bladeren. Ergens in het midden van de bak ligt het stuk schors waaronder het bodemsubstraat altijd een beetje vochtig is. Op deze manier doen de diertjes het goed.

 

Van de hierboven genoemde bladeren worden goed gegeten, evenals van het wit rot hout. Daarnaast krijgen ze ook zo nu en dan verschillende soorten groente en/of fruit als aanvulling (in de praktijk is dit meestal courgette, komkommer, appel en wortel). Dit geef ik een keer per week. 
Ook krijgen ze wekelijks wat dierlijke proteïnen in de vorm van visvoervlokken o.i.d.

Ook krijgen ze het, door mijzelf samengestelde, droogvoer voor isopods. Dit wordt graag gegeten.

Deze leuke pissebedjes zijn redelijk actief en ook overdag zijn er vaak wel wat exemplaren zichtbaar. Wat deze dieren ook leuk maakt is dat ze heel variabel zijn qua kleuren. Het is altijd een verrassing. Het is echt een soort waarbij je een beetje kan experimenteren v.w.b. de kleuren.
De voortplanting verloopt moeiteloos wanneer ze gesetteld zijn in hun bak. Van baby-isopod tot vruchtbare isopod duurt zo’n 170 – 180 dagen.

Deze soort is een echte aanraderssoort voor beginnende isopod-houders. Betaalbaar, tolerant qua leefomgeving e.d., mooi en actief.

Je moet er, bij wijze van spreken, op gaan staan om ze dood te krijgen.

Ik was met deze soort begin 2022 gestopt. Echter door toeval heb ik er weer wat. En nu blijf ik ze maar houden ook. Hierover later meer.